Як бярозы галiнкi тiшыня спавiла,
Чакау хлопец дзяучыну, а яна не прыйшла.
Што-ж рабiць гарманiсту, калi у сэрцы адна
I гармонь галасiсты праспявау да вiдна.
Белая, белая, русая, русая
Зорка на кропле аючай расы,
Казка i песня мая беларуская
Самай чароунай красы.
А дзяучына гадае – любiць хлопец, цi не,
Калi ж моцна кахае – зноу паклiча яе.
Прыйдзе час вечаровы i патухне агонь
Для сваёй чарнабровай заспявае гармонь.
Белая, белая, русая, русая
Зорка на кропле аючай расы,
Казка i песня мая беларуская
Самай чароунай красы.